Sunday, October 07, 2007

حديث مكرر


آخرين صخره همين است آيا

به گمانم پس پشت اين دره

دشت گل سرخ باشد

آن تك درخت سبز روييده بر سنگ هم نشانش

آي كاوه

آي كاوه

اين همه ساليان ابري درفش تو اين جا پنهان بود

كه ما پياپي شكست مي خورديم

1 comment:

Anonymous said...

قابل تأمل بود ...خودت نوشتی؟مأخذش کیه؟